"მას შემდეგ, რაც აზიის ქვეყნებში დავდგი ფეხი, ევროპისადმი ინტერესი დავკარგე... 55 ლარად 4 დღე სტამბოლში ვიყავი " - რას ჰყვება გოგონა, რომელმაც უკვე 48 ქვეყანაში იმოგზაურა

"თუ სწო­რად და­გეგ­მავ, იმა­ზე ნაკ­ლე­ბი ბი­უ­ჯე­ტით შეძ­ლებ მოგ­ზა­უ­რო­ბას, ვიდ­რე წარ­მო­იდ­გენ. მა­გა­ლი­თად 55 ლა­რად 4 დღე სტამ­ბო­ლის მოგ­ზა­უ­რო­ბა­ში ვი­ყა­ვი და დაბ­რუ­ნე­ბულს ხურ­და ჩა­მომ­ყვა" - ამ­ბობს მა­რი­ამ სეხ­ნი­აშ­ვი­ლი. მან უკვე 48 ქვე­ყა­ნა­ში მო­ა­ხერ­ხა მოგ­ზა­უ­რო­ბა, უამ­რა­ვი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბე­ბი და­უგ­როვ­და და გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად სა­ინ­ტე­რე­სო ამ­ბე­ბი ჩვენც გაგ­ვი­ზი­ა­რა...

- მა­რი­ამ, გაგ­ვე­ცა­ნით, გვი­ამ­ბეთ თქვენ­ზე...

• მე ვარ - მა­რი­ამ სეხ­ნი­აშ­ვი­ლი. მოგ­ზა­უ­რი, ბლო­გე­რი, ბლო­გე­რი, ფრი­ლან­სე­რი...        

  - ბავ­შვო­ბა­ში თუ იმ­ყო­ფე­ბო­დით სა­ქარ­თვე­ლოს სხვა­დას­ხვა კუ­თხე­ში და გა­მორ­ჩე­უ­ლად რო­მე­ლი გახ­სოვთ?

  - ბავ­შვო­ბა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა და ახა­ლი ად­გი­ლე­ბის აღ­მო­ჩე­ნა სულ მი­ზი­დავ­და. ხში­რად ვუ­ყუ­რებ­დი შე­მეც­ნე­ბით, ძი­რი­თა­დად სა­მოგ­ზა­უ­რო თე­მა­ტი­კის გა­და­ცე­მებს. ხში­რად წარ­მო­ვიდ­გენ­დი ჩემს თავს იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის ად­გი­ლას, ვინც სა­ო­ცარ ამ­ბებს ჰყვე­ბოდ­ნენ და მინ­დო­და მათ ად­გი­ლას მეც ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი. ბავ­შვო­ბა­ში სამ­წუ­ხა­როდ მხო­ლოდ სას­კო­ლო ექ­სკურ­სი­ე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბით თუ ვნა­ხუ­ლობ­დი სა­ქარ­თვე­ლოს სხვა­დას­ხვა კუ­თხეს.

  - სა­ზღვარ­გა­რეთ სად წახ­ვე­დით პირ­ვე­ლად?

  - პირ­ვე­ლად სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზღვრე­ბი რო­დე­საც დავ­ტო­ვე, სა­მოგ­ზა­უ­რო ხა­სი­ა­თის არ იყო. ვილ­ნი­უს­ში ერთ-ერთ პრო­ექ­ტში ვი­ღებ­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას. დღემ­დე ლი­ე­ტუ­ვა ჩემი პირ­ვე­ლი სიყ­ვა­რუ­ლია და ახლო პე­რი­ოდ­ში აუ­ცი­ლებ­ლად დავ­ბრუნ­დე­ბი, ამ­ჯე­რად რო­გორც ტუ­რის­ტი. რაც შე­ე­ხე­ბა მოგ­ზა­უ­რო­ბის მხრივ პირ­ვე­ლად თურ­ქეთ­ში წა­ვე­დი, ტუ­რის­ტუ­ლად. სტამ­ბო­ლი და კა­ბა­დო­კია მო­ვი­ნა­ხუ­ლე და სა­ო­ცა­რი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბე­ბით დავ­ბრუნ­დი. მას შემ­დეგ სტამ­ბოლ­ში კი­დევ ბევ­რჯერ დავ­ბრუნ­დი, იმ­დე­ნად შე­მაყ­ვა­რა თავი.

  - ევ­რო­პა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ად­გი­ლე­ბი და დღე­ე­ბი გაგ­ვი­ზი­ა­როთ...

  - ევ­რო­პა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა ჩემი შემ­დე­გი ნა­ბი­ჯე­ბი იყო. გან­სა­კუთ­რე­ბით მახ­სოვს 5 ქვეყ­ნის ტური რომ მო­ვა­წყე ერთი გას­ვლით. გერ­მა­ნია, ჩე­ხე­თი, ავ­სტრია, სლო­ვა­კე­თი და უნ­გრე­თი. მოგ­ზა­უ­რო­ბა ახა­ლი და­წყე­ბუ­ლი მქონ­და და ერ­თი­ა­ნად ამ­დე­ნი ემო­ცია ძა­ლი­ან შთამ­ბეჭ­და­ვი იყო. შე­იძ­ლე­ბა გა­გიკ­ვირ­დეთ, მაგ­რამ ფრე­ნე­ბი დი­დად არ მიყ­ვარს, ამი­ტომ ვამ­ჯო­ბი­ნებ ერთი გას­ვლით რამ­დე­ნი­მე ქვე­ყა­ნა მო­ვი­ნა­ხუ­ლო და შე­და­რე­ბით დიდხ­ნი­ა­ნი მოგ­ზა­უ­რო­ბე­ბი მქონ­დეს, ასე ფრე­ნე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბას ვამ­ცი­რებ. აი მა­გა­ლი­თად ასე მო­ვი­ნა­ხუ­ლე ერთი გას­ვლით ჰო­ლან­დია, საფ­რან­გე­თი, ბელ­გია...

  

  
  

  გა­სულ წელს ბალ­კა­ნე­თის ქვეყ­ნებს ვეწ­ვიე მსგავ­სი პრინ­ცი­პით, ევ­რო­პის ქვეყ­ნე­ბი­დან რაც მქონ­და დარ­ჩე­ნი­ლი ერთი გას­ვლით მო­ვი­ნა­ხუ­ლე. ჩა­ვე­დი ერე­ვან­ში იქი­დან გა­დავფრინ­დი ბულ­გა­რეთ­ში და შემ­დეგ ავ­ტო­ბუ­სით გა­ვაგ­რძე­ლე გზა, მო­ვი­ა­რე ბალ­კა­ნე­თის ქვეყ­ნე­ბი და ჩა­ვე­დი ავ­სტრი­ამ­დე. ძა­ლი­ან მხი­ა­რუ­ლი, დატ­ვირ­თუ­ლი და ემო­ცი­ე­ბით აღ­სავ­სე ტური გა­მო­ვი­და. ევ­რო­პი­დან ალ­ბათ მა­ინც პორ­ტუ­გა­ლი­ას გა­მოვ­ყოფ­დი, რად­გან ჩემ­თვის ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. აქ კი­დევ სა­ოც­რად პო­ზი­ტი­უ­რი და სტუ­მარ­თმოყ­ვა­რე ხალ­ხი დამ­ხვდა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი სა­ნა­ხა­ო­ბებ­თან ერ­თად ორ­მა­გად ავ­სებ­და ჩემს შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბებს ამ ქვეყ­ნის მი­მართ.

  - შრი-ლან­კა, ვი­ეტ­ნა­მი, ჩი­ნე­თი, აფ­რი­კის ქვეყ­ნე­ბი... რა იყო ამ ქვეყ­ნებ­ში ყვე­ლა­ზე გა­საკ­ვი­რი თქვენ­თვის?

  - აზია და აფ­რი­კა საკ­მა­ოდ დიდ ეგ­ზო­ტი­კას გვთა­ვა­ზობს. მას შემ­დეგ რაც პირ­ვე­ლად დავ­დგი ფეხი აზი­ის ქვეყ­ნებ­ში, გა­მო­გი­ტყდე­ბით და ევ­რო­პი­სად­მი ინ­ტე­რე­სი დავ­კარ­გე. გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი კულ­ტუ­რა, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი გა­რე­მო და სამ­ზა­რე­უ­ლო. ყვე­ლა­ფე­რი იმ­დე­ნად უცხო და მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნი აღ­მოჩ­ნდა, რომ ვერ ამო­წუ­რავ. და ასე­ვე ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი, ევ­რო­პა­ში ნაკ­ლე­ბად გრძნობ ად­გი­ლობ­რი­ვე­ბის­გან ყუ­რა­დღე­ბას და ცოტა ცივი ხალ­ხია. აზი­ა­ში მსგავ­სი რამ არ მიგ­რძნია. მა­გა­ლი­თად ჩი­ნეთ­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბი­სას ხალ­ხი ისე­თი დიდი სიყ­ვა­რუ­ლით გვხვდე­ბო­და, მო­დი­ოდ­ნენ ჩვენ­თან ფო­ტოს იღებ­დნენ და სულ ცდი­ლობ­დნენ რა­მით პა­ტი­ვი ეცათ. უხა­რო­დათ ტუ­რის­ტის და­ნახ­ვა, რაც ვფიქ­რობ ნამ­დვი­ლად სა­სი­ა­მოვ­ნო ფაქ­ტია. სა­ერ­თოდ სხვა აუ­რაა და ცხოვ­რე­ბის სტი­ლი, რო­მე­ლიც მე ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა.

  

  
  

  რაც შე­ე­ხე­ბა აფ­რი­კას, აქ კი­დევ უფრო გამ­ძაფ­რე­ბუ­ლად დამ­ხვდა ეს ყო­ვე­ლი­ვე.თა­ვი­დან მქონ­და იმის გან­ცდა, რომ მივ­დი­ო­დი აფ­რი­კა­ში შე­საძ­ლოა არც თუ ისე უსაფრ­თხო ყო­ფი­ლი­ყო იქ, მაგ­რამ გა­ო­ცე­ბუ­ლი დავ­რჩი. ღა­მით ქუ­ჩა­ში სი­ა­რუ­ლი ევ­რო­პა­ში უფრო საფრ­თხი­ლოა ვიდ­რე აფ­რი­კა­ში ( უბ­ნებს და ქა­ლა­ქებ­საც გა­აჩ­ნია ალ­ბათ) მაგ­რამ სა­დაც მე ვი­ყა­ვი, ღა­მით გა­რეთ გა­სულს ად­გი­ლობ­რი­ვე­ბი რომ მხვდე­ბოდ­ნენ, სულ მე­კი­თხე­ბოდ­ნენ რო­გორ ვარ, რამე ხომ არ მჭირ­დე­ბა და შემ­დეგ მათი სა­ფირ­მო სი­ტყვით: “კა­რი­ბუ” (კე­თი­ლი იყოს შენი მობ­რძა­ნე­ბა) მემ­შვი­დო­ბე­ბოდ­ნენ. აფ­რი­კა არა მის­მა გა­სა­ო­ცარ­მა ად­გი­ლებ­მა (სა­ფა­რი, ზღაპ­რუ­ლი ოკე­ა­ნის სა­ნა­პი­რო­ე­ბი), არა­მედ ხალ­ხმა შე­მაყ­ვა­რა, ორ­მა­გად.არ მე­გო­ნა, აფ­რი­კა ასე თუ ამო­მატ­რი­ა­ლებ­და შიგ­ნი­დან.მოგ­ზა­უ­რო­ბა ყო­ველ­თვის რა­ღაც ახალს მაძ­ლევს, მაგ­რამ აფ­რი­კამ სხვა რიტ­მში ამა­მოძ­რა­ვა.

  

  
  

  შევ­ჩერ­დი, და­ვაკ­ვირ­დი, მო­ვუს­მი­ნე სა­კუ­თარ თავ­საც და გა­რე­მო­საც. დავ­ფიქ­რდი იმ ღი­რე­ბუ­ლე­ბებ­ზე, რომ­ლე­ბიც თით­ქოს სულ მქონ­და, მაგ­რამ ბო­ლომ­დე არას­დროს გა­მი­თა­ვი­სე­ბია. აქ კი თით­ქოს ყვე­ლა შეგ­რძნე­ბამ ერ­თდრო­უ­ლად ამო­ხეთ­ქა. ყვე­ლა­ზე ძლი­ე­რად ეს კი­ლი­მან­ჯა­როს დი­ლამ მაგ­რძნო­ბი­ნა. გა­ვიღ­ვი­ძე უჩ­ვე­უ­ლოდ მშვიდ გა­რე­მო­ში, მო­ვიმ­ზა­დე გემ­რი­ე­ლი აფ­რი­კუ­ლი ყავა, ჩა­მოვ­ჯე­ქი და გავ­ჩუმ­დი. წინ - კი­ლი­მან­ჯა­რო, მზის ამოს­ვლა. მისი წით­ლად შე­ფე­რი­ლი, თოვ­ლი­ა­ნი მწვერ­ვა­ლი თით­ქოს ლა­პა­რა­კობ­და. ჰე­მინ­გუ­ეი გა­მახ­სენ­და... მისი ერთი ის­ტო­რია, რო­მე­ლიც წლე­ბია ვი­ცო­დი, მაგ­რამ პირ­ვე­ლად ვიგ­რძე­ნი ბო­ლომ­დე. თით­ქოს ჩემ­თვის იყო და­წე­რი­ლი. მიხ­ვდი, რამ­დე­ნი რამ მაქვს ჯერ კი­დევ მო­სა­ყო­ლი. რამ­დე­ნი გზა გა­სავ­ლე­ლი, რამ­დე­ნი მი­ზა­ნი და­სა­ხუ­ლი... და რამ­დენ­ჯერ მით­ქვამს სა­კუ­თა­რი თა­ვის­თვის: "მერე". მაგ­რამ "მერე" შე­საძ­ლოა არას­დროს დად­გეს. ოც­ნე­ბე­ბი და მიზ­ნე­ბი კი­ლი­მან­ჯა­როს თოვ­ლი­ვი­თაა: ისი­ნი თვი­თონ არ ჩა­მოვ­ლენ ჩვენ­თან .არც შემ­თხვე­ვით აღ­მოვ­ჩნდე­ბით მწვერ­ვალ­ზე. უნდა და­ვი­წყოთ დღეს­ვე. ნა­ბიჯ-ნა­ბიჯ სვლა. და რაც ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რია: სათ­ქმე­ლი უნდა ით­ქვას მა­შინ­ვე, რო­გორც კი იგ­რძნობ. რად­გან ხვალ შე­იძ­ლე­ბა უკვე გვი­ა­ნი იყოს...

  

  
  

  - ამ ქვეყ­ნებ­ში სად­მე თუ შეგ­ხვდათ რამე ქარ­თუ­ლი, ან ქარ­თვე­ლე­ბი?

  - კი, ქარ­თუ­ლი ბევ­რგან შემ­ხვედ­რია, ასე­ვე ქარ­თვე­ლე­ბიც და ნამ­დვი­ლად აღ­სა­ნიშ­ნა­ვი და სა­სი­ა­მოვ­ნო ფაქ­ტია, რო­დე­საც იგებ­დნენ მათ ქა­ლაქ­ში ვი­ყა­ვი, რომ მეხ­მი­ა­ნე­ბოდ­ნენ. ასე გა­ვი­ცა­ნი უსაყ­ვარ­ლე­სი წყვი­ლი სა­ი­გონ­ში (ვი­ეტ­ნამ­ში) და აფ­რი­კა­ში ქარ­თვე­ლი გოგო, რო­მელ­თან ერ­თა­დაც და­უ­ვი­წყა­რი თავ­გა­და­სავ­ლე­ბი გა­დამ­ხდა თავს...

  - 48 ქვე­ყა­ნას იყა­ვით, სად­მე თუ ყო­ფი­ლა სა­ხი­ფა­თო მო­მენ­ტე­ბი?

  - სა­ხი­ფა­თო მო­მენ­ტე­ბი ნაკ­ლე­ბად მახ­სენ­დე­ბა. ალ­ბათ ყვე­ლა­ფერს თუ კარ­გად და­გეგ­მავ და წი­ნას­წარ მო­ი­ძი­ებ ინ­ფორ­მა­ცი­ას იმ ქვეყ­ნის და ად­გი­ლის შე­სა­ხებ სა­დაც მი­დი­ხარ, მსგავს სი­ტუ­ა­ცი­ებ­ში ნაკ­ლე­ბად აღ­მოჩ­ნდე­ბი. თუმ­ცა რა­ღაც დო­ზით გა­მარ­თლე­ბა­ცაა. ერ­თა­დერ­თი სა­ხი­ფა­თოს ვერ და­ვარ­ქმევ, თუმ­ცა ყვე­ლა­ზე მძაფ­რად უარ­ყო­ფი­თი გა­მოც­დი­ლე­ბა კა­ი­რო­ში მქონ­და. ვინც ნამ­ყო­ფია ალ­ბათ და­მე­თან­ხმე­ბა, რომ ქა­ლაქ­ში გა­და­ად­გი­ლე­ბა და ად­გი­ლობ­რი­ვებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა ცოტა ექ­სტრემ­თა­ნაა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი. ძა­ლი­ან ხის­ტი და მო­უ­რი­დე­ბე­ლი ხალ­ხია.

  აი კუ­რი­ო­ზუ­ლი ამ­ბე­ბი კი ბევ­რი ყო­ფი­ლა, მა­გა­ლი­თად მო­უ­პა­რავთ ჩემი გა­მო­ძა­ხე­ბუ­ლი ტაქ­სი ტუკ-ტუკი, ბი­ლე­თი არ გა­მი­ტა­რე­ბია და შემ­დეგ მთე­ლი მა­ტა­რებ­ლის ვა­გო­ნი ჩვენს გა­და­სარ­ჩე­ნად, გა­ჩე­რე­ბებ­ზე დარ­ბოდ­ნენ და ვა­ლი­და­ცი­ას აკე­თებ­დნენ, რად­გან ჯა­რი­მა არ გა­დაგ­ვე­ხა­და. აღ­მო­ჩე­ნი­ლა რომ ავ­ტო­ბუ­სი რე­ი­სი­დან მო­იხ­სნა და მო­მი­წია 6 სა­ა­თი, 40 გრა­დუს სი­ცხე­ში და მტვერ­ში კონ­დი­ცი­ო­ნერ გა­ფუ­ჭე­ბუ­ლი და კა­რებ გა­ა­ღე­ბუ­ლი სხვა ავ­ტო­ბუ­სით მემ­გზავ­რა, სა­ზღვა­რი ბაზ­რის გავ­ლით გა­და­მიკ­ვე­თავს და კი­დევ უამ­რა­ვი თავ­გა­და­სა­ვა­ლი, რო­მე­ლიც და­უს­რუ­ლებ­ლად შე­მიძ­ლია მოვ­ყვე.

  

  
  

  - უმე­ტე­სო­ბა ფიქ­რობს, რომ ამ­დე­ნი მოგ­ზა­უ­რო­ბა დიდ თან­ხებს ითხოვს. რას ურ­ჩევ­დით მათ, ვი­საც მწი­რი ფი­ნან­სე­ბი აქვს?

  - კი გე­თან­ხმე­ბით ჩემ­თვი­საც ძა­ლი­ან ხში­რად უთ­ქვამთ მსგავ­სი რამ. უკვე აღ­ვნიშ­ნე და კი­დევ გა­ვი­მე­ო­რებ, თუ სწო­რად და­გეგ­მავ, იმა­ზე ნაკ­ლე­ბი ბი­უ­ჯე­ტით შეძ­ლებ მოგ­ზა­უ­რო­ბას, ვიდ­რე წარ­მო­იდ­გენ. მა­გა­ლი­თად 55 ლა­რად 4 დღე სტამ­ბო­ლის მოგ­ზა­უ­რო­ბა­ში ვი­ყა­ვი და დაბ­რუ­ნე­ბულს ხურ­და ჩა­მომ­ყვა. ასე რომ მთა­ვა­რი მონ­დო­მე­ბაა და ყვე­ლა­ფე­რია შე­საძ­ლე­ბე­ლი, ბი­უ­ჯე­ტუ­რად მოგ­ზა­უ­რო­ბის უამ­რა­ვი ხერ­ხი არ­სე­ბობს. ასე­ვე ყო­ველ­თვის აღ­ვნიშ­ნავ იმ ფაქტს, რომ პრი­ო­რი­ტე­ტე­ბის ამ­ბა­ვია, თუ გინ­და მოგ­ზა­უ­რო­ბით სავ­სე ცხოვ­რე­ბა გქონ­დეს ცხოვ­რე­ბა­ში პრი­ო­რი­ტე­ტე­ბი სწო­რად უნდა გა­და­ა­ნა­წი­ლო. მე ასე ვიქ­ცე­ვი, თუ გა­მო­მი­ვი­და, სხვა­საც გა­მო­უ­ვა.

  

  
  

  - ამ­დე­ნი მოგ­ზა­უ­რო­ბი­სას რა აღ­მო­ა­ჩი­ნეთ, რაც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ამა თუ იმ ქვე­ყა­ნა­ზე ნაკ­ლე­ბად იცი­ან?

  - სა­ქარ­თვე­ლოს თით­ქმის ყველ­გან ცნო­ბენ, ერ­თა­დერ­თი აფ­რი­კა­ში იყო რომ მი­წევ­და მისი ად­გილმდე­ბა­რე­ო­ბის შე­სა­ხებ ამეხ­სნა, თუმ­ცა ყვე­ლას­თან არა. ბევრ ქვე­ყა­ნა­ში, ევ­რო­პას არ ვგუ­ლის­ხმობ, ქარ­თუ­ლი სი­ტყვე­ბიც კი იცოდ­ნენ მა­გა­ლი­თად შრი-ლან­კა­ში შემ­ხვდა ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­მაც საკ­მა­ოდ ბევ­რი ქარ­თუ­ლი სი­ტყვა იცო­და. ძა­ლი­ან გა­მი­ხარ­და, თან გა­მიკ­ვირ­და.

  - სა­მო­მავ­ლოდ რო­მელ ქვეყ­ნებ­ში აპი­რებთ მოგ­ზა­უ­რო­ბას?

  - გეგ­მე­ბი ძა­ლი­ან ბევ­რია, თუმ­ცა ბოლო დროს ძა­ლი­ან ბევ­რი მე­ფიქ­რე­ბა ჩრდი­ლო­ეთ­ზე. ევ­რო­პა, აზია, აფ­რი­კა, უდაბ­ნო, ტრო­პი­კე­ბი, - ვნა­ხე, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა რომ ის­ლან­დი­ა­ში ნამ­ყო­ფი ვარ, გეზს ალ­ბათ არ­ქტი­კუ­ლი რე­გი­ო­ნის­კენ ავი­ღებ ამ­ჯე­რად.